nəşəli

sif.

1. Şən, şad, fərəhli. Ceyran çox nəşəli görünürdü, danışır, gülür, əylənirdi. S. H.. Bu gün nəşəlidir söylədiyim qız; Bir qızartı çöküb yanaqlarına. S. V.. Könüllər nəşəli, ürəklər sərin; Bülbül kimi ötür şirin dillərin. R. R..

2. Ürək açan, ləzzət verən, zövq verən; xoş, gözəl. Nəşəli yer. – Gedirəm, yolum dağdı; Gör nə nəşəli bağdı; Çəkərəm yar qəhrini; Nə qədər canım sağdı. S. A.. Ancaq birdən gözlənilməz bir hadisə bizim bu qızğın, nəşəli ovumuzu yarımçıq qoydu. M. Rz..

3. Yüngülcə kefli, məst. // Zərf mənasında. Nəşə ilə, ləzzətlə. <Yaşlı kişi> nəşəli bir qullab vurub tüstüsünü başından yuxarı sovuraraq, hekayəsini davam etdirməyə başladı. S. H..